سلام سلامی به گرمای دل عارفان که بهار دلشان پائیز است من برگشتم این بار نه با

غم نه بار غصه بلکه با امید به فردا

آمده ام تا باز بنویسم این بار میخواهم از خانوادهایی بنویسم که دست به دست هم دادن

و یک محیط کاری خوب و جالب را

ایجاد کرده اند تو این مدت میخوام از دوستانی براتون بگم که دنیای اطرافشون ثانیه

هاشون برای خود من تجربه بوده از فردا یکی یکی بهتون معرفیشون میکنم

اما در این میان دیگر دست نوشته های شبانه ام را نمیسوزانم بلکه انها را در اینجا

برای شما دوستای خوبم به یادگار میگذارم

امید وارم حرفهای که میزنم باعث ناراحتی شما عزیزان نشود اگر جکی خاطره ای خنده دار هم

تعریف شد تنها به خاطر خندوندن شما

همراهان همیشگی هستش