من از این فاصله ها فاصله ها دلگیرم

بی تو اینجا چه غریبانه شبی میمیرم

دل من با همه آدمکانی که به دنبال تواند

قهر می گردد و من با خود خود درگیرم

دیر سالیست که میخوام از اینجا بروم

ولی انگار که با قلب زمین  زنجیرم

مثل اینست که من با همه هق هق خود

روی سجاده احساس تو جان می گیرم

ساعتی گریه و غم هیچ نمیخواهد و من

در الفبای زمان خسته این تقدیرم