مطمئن باش و برو ضربه ات کاري بود دل من سخت شکست و چه زشت به من و سادگي ام خنديدي مطوئن باش وبرو برو تا راحتتر بند هاي دل خود را سر هم بند زنم.
(عباد)
وقتي دلتنگ شدي به ياد بيار كسي رو كه خيلي دوستت داره وقتي نااميدشدي به ياد بيار كسي رو كه تنها اميدش تويي وقتي پر از سكوت شدي به ياد بيار كسي روكه به صدات محتاجه وقتي دلت خواست از غصه بشكنه به ياد بيار كسي روكه توي دلت يه كلبه ساخته بود وقتي چشمات از تصويرم تهي شدند به ياد بيار كسي رو كه حتي توي عكسش هم بهت لبخند مي زنه.
شب همه دروازه هايش باز بود
آسمان چون پرنيان ناز بود
گرم در رگهاي ما روح شراب
همچو خون مي گشت و در اعجاز بود
با نوازش هاي دلخواه نسيم
نغمه هاي ساز در پرواز بود
در همه ذرات عالم بوي عشق
زندگي لبريز از آواز بود
بال در بال كبوترهاي ياد
روح من در دوردست راز بود.
فريدون مشيري
تو تنهايم رها كردي
سكوتم را فنا كردي
به روي چهره ي غمناك من آرام خنديدي
و سر آخر مرا هم عاشقت كردي
چه بي رحمانه آمد باد سرد اين زمستان ها
دم گرمت كجا رفته
سكوت اين شبستان ها به اه من چه ها گشته
دلم در بند تو اكنون گرفتار و اسيرت شد
ببين اخر چگونه پايبند عشق پيرت شد
خدا من را بيامرزد
جزاي عشق پاكم را بپردازد
كه در بند رخ افسون تو قلب خودم را هم شكستم
كه در پايت نيايد خار بي دردي
و از گلها شدم نرگس
براي عشق تو پر حس
كه هرگز خار در دامان من اينجا نباشد
كه در آغوش من راحت بخوابي
وهر دم كه دلت خواهد در آغوشم بماني.
